De laatste blog: wat hoogtepunten van mijn verblijf

Beste lezers van mijn blog,

Oorspronkelijk had ik het plan om mijn derde blog te schrijven over de ijswinkel Mal’O, die Geertje samen met twee Ethiopiërs heeft opgericht. Inmiddels ben ik er echter achter gekomen dat het schrijven van blogs niet mijn favoriete bezigheid is 😉. Om jullie toch enigszins op de hoogte te houden van mijn bezigheden hier, schrijf ik deze blog. Want er is genoeg om te vertellen.

Ik wilde dus eigenlijk wat schrijven over Mal’O. Vooral omdat het een voorbeeld is van hoe je (naar mijn mening) op een goede manier je geld in kunt zetten ten dienste van een stad. In plaats van je geld direct weg te geven lijkt dit me een duurzamere manier van geven. Ik vond het erg interessant om van Geertje en Jan Dirk mee te krijgen wat er allemaal bij komt kijken om zoiets op te zetten en te runnen. Een van de lastige punten aan het begin was bijvoorbeeld de discussie over hoeveel de werknemers betaald moesten krijgen. De twee Ethiopiërs wilden de werknemers een loon geven wat gebruikelijk is voor werkers in een restaurantje, omdat Mal’O nieuw is en ze geen grote risico’s wilde nemen. Geertje wilde hen eigenlijk wat meer geven, omdat het moeilijk is rond te komen met een normaal loon. En de werknemers zelf hadden hoge verwachtingen, omdat een van hun werkgevers een ferench (buitenlander) is. Dit leverde flinke discussie op, maar uiteindelijk zijn ze eruit gekomen. Er zou nog veel meer over Mal’O te vertellen zijn, maar dat komt niet in deze blog 😊.

Nog even kort wat over mijn andere ervaringen van de afgelopen weken. Zoals ik in de vorige blog schreef is er hier een groot onderscheid tussen orthodoxen en protestanten. Ik heb geprobeerd van beide groepen wat mee te krijgen. Zo heb ik twee protestante conferenties bezocht. Deze conferenties lijken op Nederlandse festivals: er komen honderden of duizenden mensen naar een groot veld waar een podium staat. Er wordt gezongen, gebeden, gezegend en gepreekt. Eén van de conferenties was georganiseerd door “de grootste profeet van Ethiopië”, Eyu Chufa. Toen ik daar aankwam werd ik direct door een van de medewerkers mee naar voren genomen en kreeg ik een VIP plek strak naast het podium. Enkel omdat ik een ferench ben. Dat was een redelijke bizarre ervaring. De preek was gebaseerd op Handelingen 9:34, “Petrus zei tegen hem: ‘Eneas, Jezus Christus geneest u! Sta op en breng nu zelf uw bed in orde.’ Onmiddellijk stond hij op.” De boodschap van de preek: elke moeite, elke ziekte, elk gebrek wat je maar hebt, als je de naam van Jezus Christus erover uitspreekt zal het onmiddellijk verdwijnen.

Ik heb ook verschillende feesten van de orthodoxe kerk bezocht. Bijvoorbeeld een feest ter ere van de heilige aartsengel Gabriël. Gabriël is volgens de orthodoxen de engel die bij de drie vrienden van Daniël in de oven was. Het feest werd uitbundig gevierd. Eerst door met alle aanwezigen drie rondjes om de st. Gabriel kerk heen te lopen, al zingend en klappend. Daarna was er een soort preek. Een ander feest waar ik aan meegedaan heb was die ter gelegenheid van de doop van Jezus. Eerst werd er een preek gehouden, waarna alle mensen zich verplaatsten naar de rivier om daar gedoopt te worden (de doop van Jezus na te doen). Dit dopen kwam neer op een groot watergevecht, waarin vooral de jeugd zich helemaal kon uitleven.

De meeste tijd hier in Ethiopië heb ik besteed aan het geven van een Python training aan de collega’s van Jan Dirk. Python is een programmeertaal die ik tijdens mijn studie heb gebruikt en Jan Dirk heeft het hier op de universiteit geïntroduceerd. Het geven van de training was een enorm leuke ervaring. Het voorbereiden van de materialen koste meer tijd dan gedacht, onder andere omdat ikzelf nog geen ervaring had met weerstation en satelliet data. Maar het maken van de training gaf ook veel voldoening, omdat ik op deze manier iets na kan laten waar Jan Dirk en de mensen op de uni wat aan hebben. De training duurde vijf weken, met vier training ochtenden per week. Uiteindelijk hebben 17 deelnemers het certificaat gehaald. Het was leuk om de deelnemers steeds beter te zien worden.

Er zijn nog twee ervaringen die ik in deze laatste blog wil noemen. Ik heb namelijk twee binnenlandse reizen gemaakt. De eerste binnenlandse reis deed ik samen met Tibebu, een tourguide die goed bevriend is met Geertje en Jan Dirk. Samen hebben we vijf dagen lang op een motor door het platteland gereden. Dit was een hele bijzondere ervaring. Het was vooral bijzonder om de enorme gastvrijheid van de lokale mensen te ervaren. De eerste nacht bijvoorbeeld hadden we onze tent in de achtertuin van een kleine boeren familie gezet. De vader haalde ons om tien uur ’s avonds nog uit onze tent om ons een heerlijk maaltijd voor te zetten. Met hem zijn we de volgende ochtend een berg opgeklommen, hebben we bij zijn ouders gegeten en zijn we naar de kerk geweest (de enige kerk in het dorpje). De tweede en derde nacht hebben we doorgebracht midden in het Maze National Park. De eerste ochtend stonden we vroeg op om met de motor een rondje te rijden door het park, in de hoop leeuwen tegen te komen. Maar toen we terugkwamen bij de tent vertelde de guard die achtergebleven was dat de leeuwen een uur na ons vertrek langs onze tent waren gelopen. Uiteindelijk hebben ik en Tibebu de leeuwen niet gezien, maar wel twee keer het brullen van de leeuwen gehoord.

De tweede binnenlandse reis maakte ik afgelopen weekend samen met Geertje, Jan Dirk en Adam. We zijn met een auto naar Hawassa gegaan, een stad die wat moderner/verder ontwikkeld is dan Arba Minch. Het doel van deze trip was vooral lekker vakantie vieren en ontspannen, wat goed is gelukt. Ik vond het erg waardevol om zo met elkaar leuke dingen te doen en interessante gesprekken te voeren. Naast het hotel zat een Italiaans restaurant met als eigenaar een expat die heerlijke pizza’s kon maken.

Dit waren wat van de hoogtepunten van mijn verblijf in Ethiopië. Uiteraard heb ik veel niet genoemd: het bezoeken van een bruiloft, het meemaken van kerst, het slachten van een koe, het behandeld worden door een arts vanwege een ontsteking, het spelen van programmeerspelletjes met Jan Dirk, enzovoorts. Al met al was het een mooie tijd. Vandaag is mijn terugreis naar Nederland begonnen en de komende tijd hoop ik een baan te vinden.

Bedankt voor het lezen van mijn blog(s)!

Groetjes,

Nimrod